In deze afgelopen weken dacht ik aan de zondagen van de jaren vijftig en zestig.
De zondag begon eigenlijk al op zaterdag, dan was er de voorbereiding van het zondagse eten. Moeder trok bouillon van schenkel en rundvlees en voegde er verse groenten uit de tuin aan toe. Daarna kraakte ze een handje vermicelli door de soep. Mijn broers noemden de vermicelli ook wel eens pieren. Ook de runderlappen stonden eindeloos in de oranje braadpan met dikke bodem op een klein pitje te pruttelen.
We aten ook op zondag tussen de middag warm. Dat kwam op een boerderij met het melken praktisch beter uit. Het eten kende een rangorde; in tempo werd er kort gebeden en daarna zorgde moeder voor een eerlijke verdeling van het eten. Vader kreeg net iets meer. We lepelden onze soep op en bewaarden, net als mijn ouders, het soepvlees voor het laatst. Dat schepte je om met een royale lepel piccalilly, die kwam van De Gruijter. Soms ging er een augurk voor het ultieme bij. Een ‘oude jurk’ noemde mijn vader dat. Ik kan me nog heel goed het heerlijke mondgevoel herinneren.
Daarna was het tijd voor de gekookte aardappelen, de erwtjes met worteltjes en het ultieme draadjesvlees wat overgaar was. Dat was extra handig want we aten in die tijd met lepel en vork. Als toetje was er moeders vermaarde Haagse bluf. Moeder was consistent in het kloppen! Je kon de schaal op de kop houden. Op feestdagen was er slagroom.
Vader luisterde naar ‘De toestand in de wereld.’
Dan werd er vlot afgeruimd en werden wij tot stilte gemaand. Mijn vader luisterde naar GBJ Hilterman die met monotone stem ‘De toestand in de wereld’ besprak. GBJ was politiek gezien wat rechts van het midden. Hij gaf duiding en overzicht; waar stond Nederland ten opzichte van de wereldpolitiek? GBJ had niet alleen oog voor het buitenland. Hij gaf soms ook een mening over het binnenland. Zo waarschuwde hij voor de gevaren van het fietsen aan de verkeerde kant van de weg. ‘Dat is uiterst verontrustend, vooral omdat veel fietsers heden ten dage geen licht voeren,’ klonk het door de radio.
Bij alle malheur van de afgelopen maanden moest ik denken aan de rust in zijn stem. En bovenal aan zijn fatsoen.
Foto: DBNL
Wat herkenbaar allemaal.
Dank je wel Tiny!
En dan de hele zondagmiddag voetballen de de voetbaluitslagen op de radio met Frits van Turenhout. Ik haatte de zondagmiddagen.
Bij ons ging Sport en Beeld voor alles, moeder en ik mochten niet bewegen, rondlopen en laat staan plassen…
Mijn schoonmoeder sommeerde haar (toen nog jonge) kleinkinderen bij het maken van de soep, voor de WUPS te zorgen;
wortel, ui, peterselie, selderie
De peterselie en de selderie stonden in de achtertuin en werden met een schaar afgeknipt 🙂
WUPS die ken ik nog niet..leuk! Dank Ivon
Die vermicelli!! Ga ik binnenkort kopen:)
Heimwee voedsel, heimwee leesvoer.
Goed idee Gerry! Daar knap je snel van op
Oh heerlijk….. weer helemaal in die keuken van toen, en ook appelmoes bij de erwtjes + wortel? Je kunt het vlees nog ruiken en die krakende pieren. Weer heel zintuiglijk dit verhaal top Koosje!
Dank je wel Maud!
Ja Koosje, de wereld was toen een stuk eenvoudiger en kleiner. Af en toe kan ik daar heerlijk naar terug verlangen. De mis op zondag, ontbijt met broodjes, koffie met wat lekkers erbij. Daarna genevertje, citroen brandewijn of eigen gemaakte boerenjongens of morellen op brandewijn. Daarna de heerlijke zondagse groentesoep waarbij iedereen kon aanschuiven. Dat is ook het voordeel van Corona (tijd om veel na te denken) vooral als er weer zo n heerlijk nostalgisch verhaal van jou binnen komt, bedankt Ellen
Ja Ellen, het is fijn wat meer stil te staan bij vroeger. Dat doet voor even de huidige turbulentie vergeten.
Heerlijk deze nostalgie, mooie herinneringen en ja meester GBJ Hilterman die werd altijd beluisterd.
Het hoorde erbij.
En fatsoen, ach dat is nu vaak zover te zoeken .
Ja dat laatste is meer dan waar…
Ik hoor en zie het knipperen van de vermicelli, fijn geknepen in een hand. De ‘ zondagse soep’.
‘ een oude jurk’ is voor mij iets nieuws . Zoiets al mosterd bij een kroket ? Mijn moeder maakte van het soepvlees heerlijke kroketten.
Mooie beelden Koosje
De kroket kwam in onze streek wat later op tafel…zo ook het blik nasi…
Heel herkenbaar ! Die goeie ouwe tijd..
Dank Sjanet
Ook mijn grootouders en ouders luisterden naar GBJ Hilterman, hij was op dit gebied en zeker in de ochtend een knaller. Monotoom kan ik zijn stem niet noemen, wel erg voornaam.
Nu is elke dag iedereen een GJB….als we daar toch eens vanaf konden
GBJ Hilterman na het eten. Ik was het vergeten, maar het zondag gevoel van mijn kinderjaren komt er helemaal mee terug. En ook het draadjesvlees dat ik nooit goed weg gekauwd kreeg en als een prop in mijn mond bleef. Daarna een rondje naar buiten om de prop achter de coniferen te spuwen.
Kittie toch …je had het achter de rododendrons moeten spugen…
Mooi stukje Koosje!!
Daar had die trump nog wat van kunnen leren!!
Ja een masterclass Henk
Weer leuk om te lezen Koosje
Dank je wel Riet