De tijd vliegt en ik vlieg mee

Een jaar rond, voor mij was het een fantastisch jaar. Ik denk dat ik een van de weinigen ben die dat kan zeggen over de afgelopen 365 dagen.

Mijn plannen zag ik scherp voor me.  Mijn boek zou uitkomen op 3 mei 2020 en in mijn hoofd stonden zestig bubbelglazen klaar. En dat tweemaal, in Alphen aan de Maas en in Den Bosch. Met familie, vrienden, oud-collega’s, schoolgenoten en mensen uit mijn schrijfnetwerk. Met hapjes natuurlijk. Bij een presentatie hoort een programma.  Op de rol stond een interview met mij, een lezing door Peter Deurloo en de aanbieding van het eerste exemplaar. En natuurlijk een signeersessie.

Maar het liep anders …

Op de foto van 3 mei 2020 zie je mijn kleine achtertuin. Op tafel vier bubbelende glazen en in een standaard mijn kersverse boek Een te grote jas.

Links zie je Lia Hesemans, mijn tekstredacteur en rots in de branding. Samen namen we mijn teksten door en scherpten we zinnen aan. Zo ook Jeroen van Lente. Als vormgever keek hij verder dan de door mij gewenste rode kleur. Blauwtinten kwamen op tafel, gedachten aan water, stroming van de Maas en Waal. Een boek is meer dan een cover, het vraagt nadenken over de tekst op de achterflap, over lettertypes, een indeling, een colofon, voorwoord, bronvermelding en nawoord.  En dan hebben we nog de fotokeuzes. Heb je even …!

Achteraan op de foto zie je mijn broer Jan. Hij las mijn twijfelstukken, adviseerde me op allerlei vlakken en keek met een familie-oog mee. Ook dacht hij mee in de promotie en in later stadium de presentaties. Een echte steunpilaar.

Wat heb ik veel gehad aan de ervaringen die ik heb opgedaan in mijn werkzame leven. Het verzenden van veel persberichten kwam me nu zeer van pas. Afgestemd op kranten en bladen. Pasklaar zodat de ontvanger er niet aan hoefde te sleutelen.

 En dan ben je klaar

De bestellingen rolden binnen.  Corona was overal en binnen in de gang stonden de dozen met boeken te wachten op afnemers. Met lichte nervositeit bracht ik stapels in Maas en Waal en Den Bosch rond. Gebruikte ik in mijn geboortestreek een visnet, hier in de stad postte ik vooral in de brievenbus. Na tien dagen was ik door de eerste druk heen en bestelde ik bij Boekenbent mijn tweede druk. En inmiddels is dit de derde druk geworden.

De coronatijd hield eenieder bezig, we durfden amper de deur uit, poetsten deurklinken, ruimden kasten op, menig huis glom als nooit tevoren. Eenieder maakte zich zorgen, vooruitkijken was geen prettig gebeuren. Dit gegeven bepaalde denk ik mede het succes van mijn boek, Een te grote jas.

Lezen over vroeger. Al lezend terugkijken naar je eigen jeugd. Naar een tijd waarin alles nog simpel en overzichtelijk was. Waarin het hoofd van de school, de veldwachter en de pastoor de hoofdrol hadden. Een tijd waarin er weinig te kiezen viel. Waarin burenhulp als vanzelfsprekend was.

Heel veel lezers deelden hun gedachten met mij. Zagen zichzelf weer in de kniekousen of korte broek lopen. Sommigen hadden net als ik ook jong een ouder verloren.  Alle reacties hebben me uitermate verrast.

En nu verder

Ik ben nu door de grootste drukte heen. Ondanks de corona gaf ik afgelopen jaar toch twaalf lezingen, on streaming en life. In de moestuin hier vlakbij, in een parkje, in een kerk, in twee bibliotheken en in verschillende verzorgingshuizen. Zelfs op de afdeling van mijn moeder in verzorgingshuis Barbara in Dreumel haalden bewoners herinneringen met mij op. Zo verschrikkelijk leuk. Een aantal lezingen is doorgeschoven en staat voor dit en volgend jaar gepland. In mijn geboortedorp hoop ik snel een presentatie te geven. Dat kijk ik heel erg naar uit.

Ik heb nu tijd en ruimte om de pen weer op te pakken en ben gestart met het maken van korte gedichten. Daarnaast maak ik voor Vrijwilligersnetwerk Galant een aantal teksten bij vrijwilligersportretten.

En ik broed op een verhaal, een fictief familiegeheim. Mijn boek Een te grote jas was non-fictie, waar gebeurd dus. Ik had alle personages bij de hand. Maar bij dit verhaal moet ik alles verzinnen, personages boetseren, dat vraagt tijd en veel geknars in het hoofd. Maar het is een erg leuke uitdaging om te doen. Ik noem het een verhaal, of het tot een boek komt weet ik niet. Het zou leuk zijn. Ik houd jullie op de hoogte.

Tot slot

Nog steeds krijg ik vragen waar mijn boek te koop is. Dat kan via mijn website www.koosjeschrijft.nl

In Maas en Waal bij Boetiek Favoriet en bij het Museum Tweestromenland, beiden in Beneden Leeuwen. In Alphen bij de Wham.

O ja, en dan nog iets …

Er is nog iets waar ik heel blij van zal worden: het is leuk als je mijn boek een recensie mee wilt geven. Dat kun je gewoon op bol.com doen. Ook al heb je het elders gekocht. Zoek op Een te grote jas en klik op het boek, scrol naar beneden naar Review (gele letters) klik op blokje Schrijf een review.

Groetjes!

Koosje

 

 

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.