Een rouwsluier

De langverwachte traditionele bruiloft met henna, glanzende ringen, sapjes in fonkelende glazen, geurig gekruide hapjes, een bruidsschat en dansen tot laat in de avond. Zelfs de vloer doet golvend mee! Een aanzwellend geluid komt dichterbij, er is kabaal, blikken verstarren; de aarde beeft. Angstig gillende gasten die een steegje inrennen.  Zij laveren langs ingestorte woningen en winkeltjes.

Dit is het begin van een huwelijk in de stad van Duizend-en-een-nacht. Een huwelijk met een dramatische start: een rouwsluier.

Een van de vele beelden van de aardbeving in Marokko. Met een oplopend dodenaantal waarbij de teller voorlopig nog niet stilstaat. Het prachtige Marrakesh is hard geraakt. Ook zwaar getroffen zijn de gebieden wat zuidelijker, richting het Atlasgebergte. Daar waar de vakantiegidsen reppen over authenticiteit. Met kwetsbare huisjes, veelal door de bewoners zelf gebouwd. Met eenvoudige materialen zoals leem en keien.

Een blik op het nieuws laat zien dat de schade aan de infrastructuur enorm is. Veel bewoners bivakkeren op straat, op wat kleden of in haastig opgezette tentjes. Het kampvuur in de avond zou in normale omstandigheden idyllisch aandoen. Maar daarvan is nu geen sprake.

We hebben een bijzondere band met Marokko omdat veel Nederlanders een Marokkaanse achtergrond hebben. Familie en vrienden die zo plotseling beroofd worden van huis en haard. Het moet wat zijn als je leven in een keer zo’n klap krijgt te verwerken.

Wat zou het fijn als er snel gehandeld kan worden, als de wereld even zonder grenzen en schuttingen zou zijn en we echt de handen in elkaar kunnen slaan. Daar kunnen we als wereldburgers beter van worden.

 

18 antwoorden op “Een rouwsluier”

  1. Dag, Koosje,

    Wat een goed geschreven verhaal over een land wat in enorme
    tragiek verkeert, vreselijk.
    Niet te beschrijven hoe wreed de natuur kan zijn en iedereen van huis en haard verdwijnen laat.
    Wat biedt de toekomst van deze mensen nog?
    Het zal ongelooflijk veel jaren duren voor zij dit mentaal verwerkt zullen hebben, los van de wederopbouw van grote delen van wat niet meer is.

    Jeannette

  2. Wat een goed verhaal. Je moet er niet aan denken om dit mee te maken. Nu besef je weer hoe fijn we het hier hebben. Lieve gr. Anny

  3. Idd koosje je hebt het mooi verwoord hoe verschrikkelijk wat die mensen moeten mee maken .wel word weer duidelijk dat de natuur niet te voorspellen is..je kunt alles wat je lief en dierbaar is zo kwijt kunt raken

  4. Bijzonder weer Koosje, hoe je mij in je eerste regels al gelijk de sfeer in trekt alsof ik er bij ben. En dan die zin van; ‘de vloer doet golvend mee’, erg sterk! Het onvoorstelbare gebeurt. Mooi weergegeven!!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.