Tegen het einde van de herfst van 1962 was het weer zover. Moeder sprak over steken in het hoofd. We konden er op wachten, de winter was in aantocht. Maar in deze winter van 1962–1963 spanden ook haar dooie vingers echt de kroon. Daar hielpen geen stuurmoffen aan. Het bleek de koudste winter te worden sinds 1789. Van 22 december tot en met 3 maart lag de temperatuur tussen de -10 en -20 graden. De Waddeneilanden waren niet meer bereikbaar althans niet per boot, wel te voet. Ook het IJsselmeer lag dicht en er lag zelfs een laag ijs op de Noordzee.
