Welkom bij mijn pennenstreken
Hier vind je alle blogs
De bel klinkt kort en bondig. Ik loop de gang in en zie door het glas van de deur een rode loper liggen. Verbaasd doe ik de deur open en daar aan het einde van de loper staat ze, een jong blond ding met een hoog staartje, een ‘hupsikje’ zouden we thuis vroeger zeggen. Ze beweegt dansend maar blijft op anderhalve meter afstand.
‘Hallo mevrouw, bent u in orde,’ vraagt ze?
Ik frons, ‘ja hoor, hoezo?’
Lees hier de proloog
Op de tenen trippelen ze mijn slaapkamer binnen. Links en rechts schuiven ze naast mij onder het dekbed. “Oma ben jij al wakker, wij hebben vandaag toch les van jou in het klasje?’ Met het zand nog in de ogen bekijk ik de wekker, half 7, tja het zijn vroege leerlingen.
Het coronavirus zit gelijk in mijn hoofd. Maar vanochtend is er afleiding en draai ik het schoolklasje aan de hand van het thuisschema.
De kleinkinderen zitten op de Vrije school. In de kleuterklas spelen ze vooral veel. Hun kinderlijfjes groeien als kool en daar past vooral spelelement bij. Pas als ze wat ouder zijn, zo met het wisselen van de tanden, wisselen ook de leerelementen en komt taal en rekenen om de hoek kijken.
De wereld is van slag, de bloemknoppen schieten verwonderd de lucht, ze begrijpen het Nederlandse weer niet helemaal. Het pindakaaspotje voor de vogel blijft vol. Sommige vogels zijn de weg kwijt en vliegen niet naar warmere oorden.En wij, wij maken ons deze zomer door het corinavirus misschien wel op voor een vakantie aan de Costa del Zeelandia.