Welkom bij mijn pennenstreken
Hier vind je alle blogs
‘Of ik mee wilde, als introducee naar Miljoenenjacht,’ vroeg broer Jan me enkele weken geleden. Als trouwe kijker van het programma, leek dat me wel een erg leuk uitstapje! In de aanloop naar de opname kreeg ik diverse berichtjes doorgestuurd, zoals het programma van de dag en informatie over de kleding. Geen stippen en ruiten, want dat oogt niet op de buis. Mijn zwartwitte bolletjes-jurk ging terug in de kast.
Ik had genoeg van hem, eerlijk gezegd al heel erg lang. Maar hoe kwam ik op een fatsoenlijk manier van hem af, dat vroeg ik me jaarlijks wel enkele keren af. Hij was deze zomer niet te houden en hij stevende nu wel erg enthousiast op de nieuwe jonge buurvrouw af. Nee, ook zij was niet gecharmeerd van zoveel nabijheid. Om kort te gaan, ik had het gehad met hem. Hij moest er uit, en wel nu. Afscheid nemen is moeilijk, maar wat moet dat moet.
‘Oma we hebben nieuwe koffertjes voor de vakantie, ’zegt Malou. Ze staan boven, een groene en een roze!
‘Ja, en met wieltjes en een echt slot erop, vult Rowan aan. Zijn stem gaat versneld de hoogte in. ‘Daar kunnen al onze knuffels in.’ Hij maakt een heel erg wijds gebaar van zijn armen.
‘Allemaal?’ roep ik verbaasd. Hij knikt.
Dat lijkt mij een beetje veel. In dat geval is een hutkoffer misschien beter. Over enkele weken gaan ze op vakantie en het valt me op dat ze goed voorbereid zijn.
De zon zet deze dag wat tandjes bij en tikt de vier en dertig aan.
Bolderkarren met pop-uptenten en bontgekleurde zonneschermen trekken door het mulle zand.
Beschilderde bloteriken trotseren het koude water.
Opvallend veel corpulente mannen, ruim zes maanden onderweg.
Geklede oudere stellen windvrij in hun gehuurde strandkorven.
De kustlijn glanst van zonnebrandolie en ander vet.
Angstvallige badgasten trotseren teen voor teen het zeewater.
Lunchtijd met belegde broodjes kaas, afgetopt met aangewaaid zand.
De ijskar omringd door verlekkerde kinderogen.
Moeizame verkleedpartijen, stroperige badpakken en roodverbrande lijven.
Strante meeuwen pikken de laatste restjes mee.
De zon zakt onder, morgen weer een dag.