Welkom bij mijn pennenstreken
Hier vind je alle blogs
Mijn moeder is van 8 mei 1918. Dit jaar zou ze dus 100 geworden zijn. Ze leefde in een tijd waarin het leven eenvoudig en te overzien was. Moeder diende voor haar trouwen bij een deftige familie. Daar poetste ze het zilver, hielp er in het huishouden en kookte. Eenmaal getrouwd werkte ze niet meer buitenshuis maar zorgde voor man en kinderen, voor huis en haard.
Het is weer vakantie, ieder trekt er op eigen wijze op uit. Sommige ouders vliegen met hun kinderen de wereld over om wilde dieren te spotten en anderen zoeken het in de dierentuin, iets dichter bij huis.
In mijn kindertijd ging ons jaarlijkse uitstapje steevast naar het Ouwehands Dierenpark in Rhenen.
Wat smullen we jaarlijks van het programma Boer zoekt Vrouw. Het haalt de tijd een beetje terug.
In het televisieloze tijdperk kwam de boer meestal op de kermis aan de vrouw. Tussen de botsauto’s en oliebollenkraam: daar gebeurde het, daar knetterden de liefdesvonken. Na enige tijd lokte de verlovingsring. Een jaartje of wat later werd het bruidspaar in de kerk drie keer afgeroepen en volgde de trouwpartij.
Het dorp Dreumel was in die tijd een beetje het muzikale walhalla van Nederland. Daar in zaal Arnoldussen was het voor ons, de Maas en Waalse tieners, vaak te doen. In eerste instantie organiseerde de uitbaatster dansavonden met de quick quick slow en tango. Daar kon je de moves die je op de dansles had geleerd, in de praktijk brengen. Dansleraar Helm de Vree staat nog op mijn netvlies gegrift. Hij stuurde me met vaste hand de dansvloer rond.